শাহু আইৰ বগা কোমল পোকৰ
পত্নীৰ সন্দেহী স্বভাৱৰ বাবে জীবনটো অসহ্যকৰ হৈ পৰিছিল । কেতিয়াবা খঙত ডিভোৰ্চৰ কথা ভাবো যদিও তাই যে মোক নেৰে সেইটোও জানো । চব কথাতে তাইৰ মতে চলিব লাগে । ছিগাৰেট খাব নোৱাৰি, মদ খালে বেয়া পাই, কোনোবা মাইকী মানুহ মাতিলে বা চোৱা দেখিলে দোৰ্ঘোৰ কাজিয়া কৰে । অশান্তিত পাগল হৈ গৈছিলো । কৰোবালৈ গ’লেও দিনটোত কমেও দহ-পোন্ধৰবাৰ ফোন কৰে, মইও কৰিব লাগে । বেলেগ কোনো মাইকীৰ লগত একো সম্পৰ্ক নাথাকিলেও ইমান সন্দেহ কৰে যাৰে তাৰে লগত ।কেতিয়াবা ভাবো কৰোবাত গৈ ৰেন্দী চুদিম নে’কি ! কিন্তু ..ভয় লাগে ..মাইকীয়ে গম পালে খাই দিব কলিজা… হে’ড অফিচৰ ট্ৰেইনিঙ এটালৈ মাতিছিল । জেগাটো ঘৈনীৰ ঘৰুৱা চহৰখনতে। তাই নিজৰ অফিচৰ ছুটি নাপায় কাৰণে যাব নোৱাৰে । মই হোটেলত থাকি মদ-ছিগাৰেট খাই মস্তি কৰিম বুলি ভাবিছিলো । কিন্তু মাইকীৰ কাঢ়া নিৰ্দেশ । সিহঁতৰ ঘৰত থাকিব লাগিব । তাত অকল শাহুমাহে থাকে । বুঢ়ীৰ লগত থাকিলে মদ খাব নোৱাৰিম বুলি মনটো বেয়া লাগি গৈছিল । কিন্তু উপায় নাই ..ঘৈনীৰ অৰ্ডাৰ মানিবই লাগিব । যোৱাৰ আগদিনা হেপাঁহ পলুৱাই চুদাই মোক লেংতা কৰি মোৰ বাৰি আৰু তপিনাত জেতুকাৰে তাইৰ নাম আৰু কিবা কিবি লিখি দিলে যাতে মই বেলেগৰ আগত লেংতা হ’বলৈ লাজ কৰো । নিজৰ ওপৰতে ধিক্কাৰ উপজিছিল ।এসপ্তাহৰ ট্ৰেইনিঙ